Iedereen kent de verhalen van de afgelopen jaren over fraude met de PGB's, door zogenaamde PGB bureaus. Geld, bestemd voor het inkopen van zorg, werd door cliënten aan PGB bureaus toevertrouwd. Die kochten vervolgens geen zorg in, maar "zorgden" voornamelijk goed voor zichzelf. En dat is toch echt een andere vorm van zorg.
Afgelopen jaar gebeurde weer iets vreemd rondom de PGB's. Deze werden niet, of te laat, uitbetaald, waardoor zorgverleners in financiële problemen kwamen. Verbetering werd beloofd door de gespaarde minister, maar echt soepel loopt het nog steeds niet. De overgang was te groot en niemand lijkt werkelijk te beseffen hoe belangrijk dergelijke budgets zijn voor de dagelijkse noodzakelijke zorg. En niemand durft de verantwoordelijkheid te nemen waar het gaat om het stroomlijnen van geld en zorg. Wederom zijn de mensen die de zorg het hardst nodig hebben de dupe van een steeds veranderend beleid. Beleid waar ze zelf helaas praktisch geen invloed op hebben.
Maar PGB fraude lijkt ook de andere kant op te werken. Het nadeel dat de hulpbehoevende nog steeds het slachtoffer is.
Dat de gemeente Hengelo vreemde regels hanteert, heb ik al eerder beschreven. Rondom mijn vorige rolstoel waren al een hoop hindernissen te overwinnen, maar nu maken ze het helemaal bont.
Over de vraag wie de rolstoel moet gaan betalen, kunnen we kort zijn. De gemeente heeft nog even geprobeerd mijn werkgever te laten betalen, maar dat feest gaat voor hen niet door. De verantwoordelijkheid ligt nu eenmaal bij de gemeente. Mijn huidige stoel is door mijn werkgever betaalt, na een aantal miskleunen van de gemeente. Toen er geen passende oplossing werd gevonden heeft mijn werkgever uit nood mij van een nieuwe, passende, rolstoel voorzien. Het onderhoud werd door de gemeente Hengelo vergoed. Dit overigens pas na een door hen verlopen beroepsprocedure.
Voor de nieuwe rolstoel moest er natuurlijk weer een nieuwe consulent gevonden worden. Een afspraak maken bleek een onmogelijke opgave. Na verkeerde data, verkeerde consulenten en een aantal boze telefoontjes van mijn kant, is besloten om mij telefonisch verder te helpen. Ook hier moest ik zelf een aantal keer achteraan bellen, maar dat geheel terzijde.
De consulent begreep gelukkig wel dat ik een op maat gemaakte rolstoel nodig heb. Mooi, dan kan ik een nieuwe stoel gaan uitzoeken. Zo simpel was het dus helaas niet.
Gelukkig had ik zelf al wat voorwerk gedaan. Ik had een aantal offertes laten maken. Daarbij twee perfect op maat gemaakte stoelen, waarbij er een duidelijk mijn voorkeur had. Ook had ik een offerte door Welzorg laten opstellen. Een minder goed product, dat met moeite op maat gemaakt kan worden. Toch een offerte om in ieder geval een vergelijk qua prijs te kunnen maken. En wat schetst mijn verbazing, de stoel van Welzorg blijkt de duurste te zijn. Ruim 1500 euro duurder zelfs.
Je kunt een rolstoel tegenwoordig op twee manieren krijgen van de gemeente. In principe wordt een rolstoel altijd in natura verstrekt. Dan blijft de stoel van de gemeente en zal het onderhoud uitgevoerd worden door Welzorg, of een vergelijkbare partij. Ook is er een mogelijkheid om een rolstoel middels een PGB te krijgen. Met een PGB krijg je een budget om je rolstoel van aan te schaffen. Dit budget wordt berekend aan de hand van de prijs van de rolstoel bij Welzorg.
Natuurlijk wil ik het liefst een rolstoel in natura, echter ben ik dan verplicht om bij Welzorg te gaan winkelen. Welzorg bouwt geen stoelen, maar gebruikt een standaard stoel. Natuurlijk is hier wel wat aan te sleutelen, maar maatwerk is toch echt anders. Mijn huidige stoel is in principe niet kapot te krijgen. Dat zijn de stoelen van Welzorg wel. Om mijn actieve levensstijl te kunnen blijven volhouden, is een stevige stoel van belang. Welzorg verkoopt dus geen Wolturnus, omdat de marges daarop gewoonweg te klein zijn. Daarnaast hebben deze stoelen geen onderhoud nodig en laat dat nou juist zijn waar Welzorg van leeft.
Dus we hebben een passende rolstoel die 1500 euro goedkoper is dan bij Welzorg. Het resterende bedrag zou ik dus graag gebruiken om onderhoud aan mijn stoel te laten doen. In het verleden werd hier een apart bedrag voor uitgekeerd, maar sinds begin dit jaar hoeft dat niet meer. Omdat mijn stoel dus een stuk goedkoper is dan de gemeente optie, was ik in de veronderstelling dat ik van de rest van het budget in ieder geval onderdelen zou kunnen kopen om de komende vijf jaar door te komen. Dit mag echter niet. Onderhoud hoeft niet meer met een PGB en dus is de gemeente Hengelo daar per direct mee gestopt. Dus eigenlijk wordt ik gedwongen een kwalitatief minder goede rolstoel af te nemen bij Welzorg. Daar wordt ik niet alleen slechter van, maar ook de gemeente Hengelo. Die betalen namelijk de hoofdprijs voor zowel de stoel als het onderhoud. Dit rekensommetje gaat echter niet op bij mijn consulent en dus ga ik maar weer in beroep. Helaas is het nog steeds wachten op de definitieve beschikking. En dat terwijl mijn stoel al besteld is.
Terug naar de PGB fraude. Of de gemeente of Welzorg nou PGB fraude pleegt, daar ben ik nog niet helemaal uit. Wel is het zo dat je met een PGB dus lang zover niet komt als met een rolstoel in natura. Vreemd, want het geld komt uit hetzelfde potje, uit dezelfde gemeente en is bedoeld voor dezelfde mensen. Maar, blijkbaar is het als rolstoeler absoluut niet de bedoeling dat je goed zit en actief aan het leven kunt deelnemen. Althans niet in de gemeente Hengelo.
Groet
Martijn
