Lang heb ik getwijfeld, of ik over dit onderwerp wat zou schrijven. Tegen mijn eigen principes in ga ik er toch maar eens een blog aan wagen.
Geert Wilders. Zo, dat is eruit. Als het aan mij ligt krijgt deze man geen podium meer om zijn rare kunsten op te vertonen. Wanneer deze man doodgezwegen zou worden, bereiken we volgens mij meer dan wanneer we hem telkens publiciteit geven. Er bestaat namelijk geen slechte publiciteit. Door Wilders telkens de aandacht te geven, worden zijn aanhangers alleen maar meer bevestigd in de "discriminatie" tegen hun "leider". En daarmee draaien we de boel dus lekker om.
Laten we teruggaan naar de verkiezingen van afgelopen week. Ik ben lang zoekende geweest naar een partij waarop ik zou gaan stemmen. Het is niet makkelijker geworden met de economische crisis en de daarbij horende bezuinigingen. Daarbij moet je er ook op letten of je lokaal stemt, of op een partij die ook landelijk actief is. Ik heb wat kranten doorgespit en een stemwijzer gedaan. En daarnaast gekeken wat voor mijn gezin en mijzelf belangrijk is. Vorige keer schreef ik al over de zorgkosten en ook dat soort zaken heb ik geprobeerd mee te nemen.
Natuurlijk hebben we afgelopen woensdag gestemd. Zowel Marloes als ik zijn eruit gekomen. Toch hoor je dan achteraf dat er maar 53% van de mensen heeft gestemd. Dat is niet bijster veel. Want er word namelijk door ongeveer 100% van de mensen geklaagd. Van de week kwam ik de uitspraak "niet stemmen = niet zeiken" tegen. Eigenlijk ben ik het daar wel mee eens. Als je de moeite niet neemt om te gaan stemmen, dan moet je ook niet verwachten dat er wat veranderd. Dat het moeilijk kan zijn om een partij te kiezen is te begrijpen, maar anders gaat je stem ook naar een plek waar je hem mogelijk niet wil hebben.
Iedereen heeft de storm van kritiek gehoord tegen Wilders na zijn uitspraken over Marokkanen. En nu zien we ineens een hoop PVV-leden wegrennen. Wilders begint steeds meer op een clown te lijken. En dan praat ik niet over zijn rare pruik. De vergelijking met Hitler en aanverwante slechteriken is al veel gemaakt. En begrijpelijk. Maar ook daarmee krijgt hij weer aandacht. Aandacht die de man wat mij betreft niet verdient. Het grote probleem met Wilders is dat hij veel roept. Hij roept zaken die veel Nederlanders graag horen. Maar het probleem adequaat oplossen is er niet bij. Hij is gek op oneliners en daar blijft het ook bij. Geen excuses, nooit terugkrabbelen en maar blijven drukken op de zere plekken. En daarbij duldt hij geen tegenspraak. Of inspraak.
Persoonlijk vind ik Wilders en zijn hulpjes maar enge mensen. Hun standpunten zijn de mijne niet. Het uitzoeken van een bepaalde bevolkingsgroep en die systematisch proberen te verwijderen doet mij sterk aan andere tijden denken. Dat hij daarmee volledig voorbij gaat aan andere groepen, waaronder "de Nederlander" is ronduit gevaarlijk. En dat daarmee de economische crisis niet is opgelost, is overduidelijk. De mensen die PVV stemmen lijken dit vooral vanuit onvrede te doen. En wat is er makkelijker dan een zondebok zoeken voor de hoge werkeloosheid, de stijgende zorgkosten en de criminaliteit.
Genoeg aandacht voor deze man. Wat ik eigenlijk zeggen wil is heel simpel. Een wijs man zei mij ooit: "Als je met 1 vinger naar een ander wijst, wijs je er met 3 naar jezelf." In dit land zullen we het met elkaar moeten doen. Binnen alle verschillende culturen in dit land, zitten pareltjes. Er zitten onvermijdelijk ook rotte elementen, maar het uitsluiten van een bepaalde cultuur of bevolkingsgroep, lost niet de problemen op waar dit land voor staat. Het maakt ze juist groter.
Groet
Martijn
P.S. Voor het geval dat. Ik stel me niet verkiesbaar.
zaterdag 22 maart 2014
zaterdag 15 maart 2014
Kopzorgen
Joepie, de zorg gaat weer eens veranderen.
Dat was een mooi voorbeeld van sarcasme. Natuurlijk ben ik niet blij met wederom een verandering in de zorg. De afgelopen jaren is de zorgverzekering alleen maar duurder geworden. Het eigen risico gaat alleen maar verder omhoog en de kosten voor de zorg zijn daarbij ook alleen maar gestegen. Nu snap ik wel dat dit voor iedereen gelijk is, maar voor iemand met een chronische ziekte of handicap, is het er niet makkelijker op geworden.
Dat ik me überhaupt nog kan verzekeren is een wonder. Een tijd geleden hebben we de hypotheek aangepast en daarbij hoort natuurlijk een goede verzekering. Het berekenen van de premie blijft een bijzonder gebeuren.
Vraag 1: Bent u een man?
Antwoord: Ja (geloof ik tenminste)
Gevolg: Premie met 60% omhoog. Mannen sterven over het algemeen eerder (waarschijnlijk neemt de levensverwachting van de man nog verder af na het invullen van dit soort vragen, maar dat terzijde).
Vraag 2: Rookt U?
Antwoord: Ja (toen nog wel en wanneer je op een later tijdstip stopt, maar dit voor de premie niet meer uit. Die blijft onveranderd)
Gevolg: Premie met 80% omhoog. U sterft eerder dan een niet roker en dus kunt u minder lang premie ophoesten (letterlijk).
Vraag 3: Bent u onder behandeling van een specialist?
Antwoord: Nee, deze hebben inmiddels voldoende aan mij kapot gemaakt.
Gevolg: Premie met ongeveer 3000% omhoog. Ik mankeer namelijk wel wat. En in het kader van de gelijke rechten en dergelijke, moet he tekort aan premies in een keer bij mij teruggehaald worden (of zoiets).
Een handicap waaraan je dus in principe niet eerder zult sterven, zorgt toch voor een grote verhoging van de premies. En je ooit nog bij een andere verzekeraar aanmelden hoef je helemaal niet te overwegen. Je staat op de zwarte lijst en zelfs een wonder uit Lourdes zal je hier niet meer vanaf krijgen.
Natuurlijk heb ik niet alleen een verzekering bij de hypotheek, maar zijn er nog anderen. Al mijn premies zijn overigens een stuk hoger dan die van Marloes.
Dan de zorgverzekeraar. IZZ in mijn geval. De basiszorg mogen ze geloof ik niet weigeren. Alles daarboven natuurlijk wel. Pffff. ik probeer het niet eens meer. De lol begint wanneer ik mijn maandelijkse medicatie moet ophalen. Het hele jaar hoor je niets en eind december krijg je een rekening waarin je je eigen bijdrage ineens moet betalen. Waarom ze dat niet over die verschillende maanden verdelen is mij een raadsel.
Zij stuurden me eind februari een brief. Dat vanaf 1 januari (lekker op tijd dus) bepaalde zaken uit mijn noodzakelijke medicamenten alleen nog maar geleverd mogen worden door bij hun gecontracteerde leveranciers. De genoemde website heb ik bekeken en daar stond keurig mijn apotheek op. Dus mijn verbazing was niet vreemd, toen ik van hun een rekening kreeg dat bepaalde zaken niet meer werden vergoed. Deze hadden zij ingediend bij de IZZ en teruggekregen. Onbetaald wel te verstaan. Dus sturen ze de rekening naar mij met de vraag of ik zo spoedig mogelijk wil betalen. Zo niet, dan komt de deurwaarder. Vooral de vriendelijke toon is hartverwarmend.
Dus ik ben aan het bellen geslagen met IZZ. Ja hoor meneer, uw apotheek heeft gewoon een contract met ons. Er is wat onduidelijk geweest, maar als zij de rekening opnieuw indienen, dan word deze gewoon vergoed. Mooi, dus een telefoontje naar de apotheek. Neer hoor, zegt deze. Wij hebben bewust geen contract meer met de IZZ. Wij willen niet als administratiekantoor dienen voor de verzekeraars. Waarom ze de rekening dan toch in eerste instantie indienen bij de IZZ begrijp ik niet. Het riekt enigszins naar fraude. Of ik de rekening alsnog snel wil voldoen. Zij willen niet het administratiekantoor zijn, maar ik voel me zo langzamerhand een filantropische instelling met een regeling om apotheken en verzekeraars te sponsoren.
Ik ben er voor deze week mee gestopt. Ik ga volgende week verder.
En dan lees ik in de kranten dat de gemeente een gedeelte van de zorg op zich gaat nemen. Dezelfde mensen die nu ruim 8 weken nodig hebben om een aanvraag te beoordelen, waarvan de uitkomst al vast ligt. Dezelfde gemeente die bekend staat als de gemeente die elke aanvraag in eerste instantie afwijst. Dezelfde gemeente waar je eerst in beroep moet om te krijgen waar je in aanleg al recht op hebt. Dat gaat vast helemaal goed komen.
Groet
Martijn
P.S. Die laatste zin, kon wel eens een sarcastische ondertoon bevatten.
Dat was een mooi voorbeeld van sarcasme. Natuurlijk ben ik niet blij met wederom een verandering in de zorg. De afgelopen jaren is de zorgverzekering alleen maar duurder geworden. Het eigen risico gaat alleen maar verder omhoog en de kosten voor de zorg zijn daarbij ook alleen maar gestegen. Nu snap ik wel dat dit voor iedereen gelijk is, maar voor iemand met een chronische ziekte of handicap, is het er niet makkelijker op geworden.
Dat ik me überhaupt nog kan verzekeren is een wonder. Een tijd geleden hebben we de hypotheek aangepast en daarbij hoort natuurlijk een goede verzekering. Het berekenen van de premie blijft een bijzonder gebeuren.
Vraag 1: Bent u een man?
Antwoord: Ja (geloof ik tenminste)
Gevolg: Premie met 60% omhoog. Mannen sterven over het algemeen eerder (waarschijnlijk neemt de levensverwachting van de man nog verder af na het invullen van dit soort vragen, maar dat terzijde).
Vraag 2: Rookt U?
Antwoord: Ja (toen nog wel en wanneer je op een later tijdstip stopt, maar dit voor de premie niet meer uit. Die blijft onveranderd)
Gevolg: Premie met 80% omhoog. U sterft eerder dan een niet roker en dus kunt u minder lang premie ophoesten (letterlijk).
Vraag 3: Bent u onder behandeling van een specialist?
Antwoord: Nee, deze hebben inmiddels voldoende aan mij kapot gemaakt.
Gevolg: Premie met ongeveer 3000% omhoog. Ik mankeer namelijk wel wat. En in het kader van de gelijke rechten en dergelijke, moet he tekort aan premies in een keer bij mij teruggehaald worden (of zoiets).
Een handicap waaraan je dus in principe niet eerder zult sterven, zorgt toch voor een grote verhoging van de premies. En je ooit nog bij een andere verzekeraar aanmelden hoef je helemaal niet te overwegen. Je staat op de zwarte lijst en zelfs een wonder uit Lourdes zal je hier niet meer vanaf krijgen.
Natuurlijk heb ik niet alleen een verzekering bij de hypotheek, maar zijn er nog anderen. Al mijn premies zijn overigens een stuk hoger dan die van Marloes.
Dan de zorgverzekeraar. IZZ in mijn geval. De basiszorg mogen ze geloof ik niet weigeren. Alles daarboven natuurlijk wel. Pffff. ik probeer het niet eens meer. De lol begint wanneer ik mijn maandelijkse medicatie moet ophalen. Het hele jaar hoor je niets en eind december krijg je een rekening waarin je je eigen bijdrage ineens moet betalen. Waarom ze dat niet over die verschillende maanden verdelen is mij een raadsel.
Zij stuurden me eind februari een brief. Dat vanaf 1 januari (lekker op tijd dus) bepaalde zaken uit mijn noodzakelijke medicamenten alleen nog maar geleverd mogen worden door bij hun gecontracteerde leveranciers. De genoemde website heb ik bekeken en daar stond keurig mijn apotheek op. Dus mijn verbazing was niet vreemd, toen ik van hun een rekening kreeg dat bepaalde zaken niet meer werden vergoed. Deze hadden zij ingediend bij de IZZ en teruggekregen. Onbetaald wel te verstaan. Dus sturen ze de rekening naar mij met de vraag of ik zo spoedig mogelijk wil betalen. Zo niet, dan komt de deurwaarder. Vooral de vriendelijke toon is hartverwarmend.
Dus ik ben aan het bellen geslagen met IZZ. Ja hoor meneer, uw apotheek heeft gewoon een contract met ons. Er is wat onduidelijk geweest, maar als zij de rekening opnieuw indienen, dan word deze gewoon vergoed. Mooi, dus een telefoontje naar de apotheek. Neer hoor, zegt deze. Wij hebben bewust geen contract meer met de IZZ. Wij willen niet als administratiekantoor dienen voor de verzekeraars. Waarom ze de rekening dan toch in eerste instantie indienen bij de IZZ begrijp ik niet. Het riekt enigszins naar fraude. Of ik de rekening alsnog snel wil voldoen. Zij willen niet het administratiekantoor zijn, maar ik voel me zo langzamerhand een filantropische instelling met een regeling om apotheken en verzekeraars te sponsoren.
Ik ben er voor deze week mee gestopt. Ik ga volgende week verder.
En dan lees ik in de kranten dat de gemeente een gedeelte van de zorg op zich gaat nemen. Dezelfde mensen die nu ruim 8 weken nodig hebben om een aanvraag te beoordelen, waarvan de uitkomst al vast ligt. Dezelfde gemeente die bekend staat als de gemeente die elke aanvraag in eerste instantie afwijst. Dezelfde gemeente waar je eerst in beroep moet om te krijgen waar je in aanleg al recht op hebt. Dat gaat vast helemaal goed komen.
Groet
Martijn
P.S. Die laatste zin, kon wel eens een sarcastische ondertoon bevatten.
zondag 2 maart 2014
Kleine meisjes worden groot
Althans dat denken ze. En ik kan het weten. 3 dochters waarvan er een van 10, een van 8 en een van 5. En alle drie kopiëren ze vrouwen om zich heen. Dat begint natuurlijk dicht bij huis. Het is verbazingwekkend om te merken hoe snel kinderen kleine gedragingen van hun ouders overnemen. Zo hoor je ze al snel dezelfde telefoongesprekken door speelgoedtelefoons van je kinderen. Bepaalde uitspraken komen steeds weer terug en je moet dus sterk opletten op wat je zegt. Het blijft namelijk vreemd wanneer een kind van 5 kan vloeken als een bootwerker. Voor eventjes grappig, maar je moet er toch niet aan denken dat ze dit overal laten horen.
Marloes is niet iemand die erg van de make-up is. Het is een naturel beauty. En nee, ze heeft me niet onder schot gehouden om dit te schrijven. Dat de kinderen toch met make-up en andere zooi in aanraking komen, zullen we dan maar wijten aan school, vriendinnetjes en de media. Steeds jonger weten kinderen wat er te koop is. Via sociale media is er zelfs op kinderen gerichte reclame en dus moeten mijn dames daar ook aan.
En daar beginnen de eerste problemen. Alhoewel problemen, het zijn voornamelijk lachwekkende situaties voor vaders. Marloes gaat af en toe met een van de dames shoppen. Er moet natuurlijk kleding gekocht worden en de oudste zoekt haar kleding al een aantal jaren zelf uit. Dit begon rond een jaar of 7. In eerste instantie wilde ze bepaalde kleding niet meer aan en werd dit stiekem in de kast van haar jongere zusje gelegd. Het jongere zusje zag dit en is aan het kopiëren geslagen. Dit gebeurde echter al op 6 jarige leeftijd. En logischerwijs heeft de jongste dit ook gekopieerd. Alleen zij is pas 5.
Marloes is afgelopen week met Kris, die van 8, de stad in gegaan. Mevrouw had een handtas van een buurvrouw gekregen en dat ding moest mee natuurlijk. Daar stopte ze vervolgens haar telefoon (speelgoed) in, lippenbalsem, haarelastiekjes en natuurlijk een lijstje met wat er allemaal gekocht moest worden. Er zit nog net geen make-up in. Dat ze die rommel nu al op hun gezicht willen plamuren kan ik nog begrijpen, maar ze mogen er van mij nog niet mee de straat op. Wel zullen ze elke gelegenheid grijpen om zich "volwassen" voor te doen.
Hengelo heeft geen erg groot centrum, maar Marloes en Kris presteren het toch om koopavonden te vullen met het zoeken naar de juiste kleding. Alles word uit de rekken getrokken en als het even kan dan gaat er van alles mee een pashokje in. Ik heb al eens eerder geschreven dat dit voor mij een ware hel begint te worden en ik ga tegenwoordig niet eens meer mee. Ze willen me er overigens toch niet meer bij hebben.
Hoe leuk ze dit soort gedrag ook vinden het gaat mij allemaal een beetje te snel. Ik mag ze graag plagen, maar ik moet steeds beter opletten op wat ik zeg en doe. Soms komen ze ineens zo beneden na een sessie van plamuren, schuren en verkleden.
Wat ze daarbij nog niet hebben geleerd, is het opruimen van de zooi die ze hebben achtergelaten. het resultaat is nog het enige dat telt. Kleine meisjes worden groot.
Toch hoop ik dat ze nog heel lang mijn kleine meisjes blijven.
Groet
Martijn
Marloes is niet iemand die erg van de make-up is. Het is een naturel beauty. En nee, ze heeft me niet onder schot gehouden om dit te schrijven. Dat de kinderen toch met make-up en andere zooi in aanraking komen, zullen we dan maar wijten aan school, vriendinnetjes en de media. Steeds jonger weten kinderen wat er te koop is. Via sociale media is er zelfs op kinderen gerichte reclame en dus moeten mijn dames daar ook aan.
En daar beginnen de eerste problemen. Alhoewel problemen, het zijn voornamelijk lachwekkende situaties voor vaders. Marloes gaat af en toe met een van de dames shoppen. Er moet natuurlijk kleding gekocht worden en de oudste zoekt haar kleding al een aantal jaren zelf uit. Dit begon rond een jaar of 7. In eerste instantie wilde ze bepaalde kleding niet meer aan en werd dit stiekem in de kast van haar jongere zusje gelegd. Het jongere zusje zag dit en is aan het kopiëren geslagen. Dit gebeurde echter al op 6 jarige leeftijd. En logischerwijs heeft de jongste dit ook gekopieerd. Alleen zij is pas 5.
Marloes is afgelopen week met Kris, die van 8, de stad in gegaan. Mevrouw had een handtas van een buurvrouw gekregen en dat ding moest mee natuurlijk. Daar stopte ze vervolgens haar telefoon (speelgoed) in, lippenbalsem, haarelastiekjes en natuurlijk een lijstje met wat er allemaal gekocht moest worden. Er zit nog net geen make-up in. Dat ze die rommel nu al op hun gezicht willen plamuren kan ik nog begrijpen, maar ze mogen er van mij nog niet mee de straat op. Wel zullen ze elke gelegenheid grijpen om zich "volwassen" voor te doen.
Hengelo heeft geen erg groot centrum, maar Marloes en Kris presteren het toch om koopavonden te vullen met het zoeken naar de juiste kleding. Alles word uit de rekken getrokken en als het even kan dan gaat er van alles mee een pashokje in. Ik heb al eens eerder geschreven dat dit voor mij een ware hel begint te worden en ik ga tegenwoordig niet eens meer mee. Ze willen me er overigens toch niet meer bij hebben.
Hoe leuk ze dit soort gedrag ook vinden het gaat mij allemaal een beetje te snel. Ik mag ze graag plagen, maar ik moet steeds beter opletten op wat ik zeg en doe. Soms komen ze ineens zo beneden na een sessie van plamuren, schuren en verkleden.
Wat ze daarbij nog niet hebben geleerd, is het opruimen van de zooi die ze hebben achtergelaten. het resultaat is nog het enige dat telt. Kleine meisjes worden groot.
Toch hoop ik dat ze nog heel lang mijn kleine meisjes blijven.
Groet
Martijn
Abonneren op:
Posts (Atom)