Casual Friday, een beetje vreemd begrip. Zoals ik altijd heb begrepen is het de bedoeling om op vrijdag niet in (mantel)pak naar het werk te gaan, maar in vrijetijdskleding. Dan is het niet de bedoeling dat je in zwembroek komt, alhoewel dat best kleding is die je in je vrije tijd kunt dragen. Casual Friday lijkt me ooit begonnen om het einde van de werkweek in te luiden. Vooral in bedrijven waar kledingvoorshriften worden gehanteerd, zal het best een interessante onderbreking zijn.
Bij mij op kantoor werkt dit echter niet zo. Wij hebben andere manieren om richting het weekend te gaan. Zo zijn er collega's die op vrijdag helemaal niet werken. Anderen beginnen gedurende de week steeds iets later. De laatste druppelen op vrijdag rond een uur of 9 a half 10 binnen. Gelukkig hebben wij die vrijheid en word er niet gewerkt met een prikklok. De vraag is hoe lang dit nog duren gaat, de zorg en ook het justitie gebeuren waar ik in werk, word steeds meer begraven onder regels, afspraken, manieren van rapporteren enzovoorts. Op zich is het natuurlijk alleen maar goed om je werk en werkwijze te verdiepen en te verbeteren, maar soms zou ik terugwillen naar de tijd waarin je met alleen een telefoon en een groot netwerk veel voor je klanten kon betekenen.
Terug naar Casual Friday. Dat is het voor mij eigenlijk altijd. Je zult mij niet snel in pak of overhemd zien. Dat heeft voornamelijk te maken met mijn handicap. Het rijden in een rolstoel met colbert is gewoonweg onmogelijk. Door de verschillende beschadigde onderdelen is het lang niet altijd fijn om strakkere kleding te dragen. Dus ik draag voornamelijk "makkelijke" kleding. En ja, die draag ik ook in mijn vrije tijd.
Hoe kun je bij mij dan merken dat het einde van de week eraan zit te komen? Tja, ik merk zelf dat ik wat knorrig word. De pijn en vermoeidheid zijn een stuk sterker dan in het begin van de week. Toch probeer je gewoon je uren vol te maken. Soms gaat dit goed, soms wat minder. Wat ik wel heb gemerkt is dat ik erg bijdehand kan worden zo aan het einde van de week. Humor is een manier om met mijn handicap om te gaan. Ik kan zelf de hardste grappen maken over mijn handicap en rolstoelgebruik. De grap is dat een aantal collega's al duidelijk door heeft dat ik dan aan het einde van mijn Latijn zit. Dat is overigens geen reden om niet nog hardere grappen terug te maken.
Vanmorgen had ik een vergadering. Vannacht had ik niet al te best geslapen en mijn lijf zat me weer eens in de weg. Ik merk dat ik wat sarcastische opmerkingen voor in de mond had, maar heb ze keurig weer ingeslikt. Op de vraag van de voorzitter of ik wist hoe ik weer buiten moest komen, kon ik naar waarheid antwoorden met "rollend natuurlijk". Het was eruit voor ik er erg in had. Gelukkig werd het goed opgepakt, maar dat is ook wel eens anders.
Het probleem is namelijk dat ik anderen natuurlijk volledig voor het blok zet. Soms is dat nodig om te laten zien wie je bent, maar soms stoot je mensen daarmee tegen het hoofd.
Tja, het is niet anders. De term Casual Friday past dus niet bij mij. In het vervolg noemen we het maar Bijdehante Vrijdag.
Groet
Martijn
vrijdag 22 februari 2013
donderdag 14 februari 2013
rolstoelbrief
Sinds een aantal jaren kan ik gebruik maken van een invalideparkeerkaart. Een mooi woord voor galgje of scrabble als ik het zo lees. Dat zal vast wel een aantal dubbele woordwaarde vakjes raken.
Het woord invalideparkeerkaart is wel een interessante. Alhoewel het woord invalide eigenlijk al niet meer gebruikt mag worden. Het is tegenwoordig mindervalide. Volgens mij is het allemaal lood om oud ijzer, de bedoeling is hetzelfde. Maar toch schijnen mensen zich te storen aan bepaalde woorden en de betekenis daarvan.
Van de week zag ik op het nieuws dat in Amsterdam de term allochtoon afgeschaft gaat worden. De term allochtoon zou een te negatieve klank hebben gekregen. Op straat werd daar onderzoek naar gedaan en er zijn mensen die het eens met de negatieve klank, terwijl anderen vinden dat er niets aan de hand is. Zo is het ook met het woord invalide. Of gehandicapte zoals eerder werd gebruikt.
Even tussendoor een ander mooi voorbeeld. Vroeger had je in Tilburg de KUT. Nee, nou niet direct stoppen met lezen en boze mails gaan sturen. De KUT staat voor Katholiek Universiteit Tilburg. Inmiddels is de naam aangepast omdat deze niet meer past in het huidige gebruik van het woord.
Goed, terug naar het de woorden. De discussie over gehandicapt of mindervalide of hoe je het ook noemen wilt is al lang bezig. Zo is tijdens mijn studie de term geestelijk gehandicapt vervangen door verstandelijk gehandicapt en ook verstandelijk beperkt. En dat terwijl de term debiel tegenwoordig een nogal negatieve klank heeft, was dit in vroeger tijden een veel gebruikt woord.
Ook zijn er veel woorden vervangen omdat ze hele doelgroepen beledigen. Deze woorden wekken tegenwoordig voornamelijk afschuw op.
Kinderen daarentegen interesseren zich niet voor de politiek correcte termen. En eigenlijk vind ik dat geweldig. Zo kan mijn jongste dochter er fantastische woorden uitgooien. De touwtjes door de capuchon van mijn trui worden door haar steevast "stiktrekkers" genoemd.
Vandaag had ze weer een mooie. We zaten in de auto en ik maak dus gebruik van een invalideparkeerkaart (het blijft een geweldig woord voor bijvoorbeeld wordfeud). Normaal gesproken berg ik de kaart op zodra ik de parkeerplaats af rij. Het risico op gestolen kaarten is erg groot wanneer je ze in het zicht laat liggen.
Dit keer vergat ik dat even en Jip riep vanaf de achterbank, "papa, je mag je rolstoelbrief wel pakken". Waarschijnlijk accepteert de gemeente geen aanvraag voor een nieuwe rolstoelbrief, maar het is wel een geweldige term voor de invalideparkeerkaart (en nou stop ik met dit woord, het is me te lang). Waarom nou rolstoelbrief. Tja, het is van papier en er staat een rolstoel op. Klaar, lekker duidelijk.
Dus als er in Nederland weer eens woorden zijn, die uit de tijd raken, moeten de beleidsmakers maar eens naar hun kinderen of kleinkinderen gaan luisteren. Jip en Janneke taal noemen ze dat in de regering. De term maakt me wederom niet uit, maar duidelijk is een kind in ieder geval wel.
Groet
Martijn
Het woord invalideparkeerkaart is wel een interessante. Alhoewel het woord invalide eigenlijk al niet meer gebruikt mag worden. Het is tegenwoordig mindervalide. Volgens mij is het allemaal lood om oud ijzer, de bedoeling is hetzelfde. Maar toch schijnen mensen zich te storen aan bepaalde woorden en de betekenis daarvan.
Van de week zag ik op het nieuws dat in Amsterdam de term allochtoon afgeschaft gaat worden. De term allochtoon zou een te negatieve klank hebben gekregen. Op straat werd daar onderzoek naar gedaan en er zijn mensen die het eens met de negatieve klank, terwijl anderen vinden dat er niets aan de hand is. Zo is het ook met het woord invalide. Of gehandicapte zoals eerder werd gebruikt.
Even tussendoor een ander mooi voorbeeld. Vroeger had je in Tilburg de KUT. Nee, nou niet direct stoppen met lezen en boze mails gaan sturen. De KUT staat voor Katholiek Universiteit Tilburg. Inmiddels is de naam aangepast omdat deze niet meer past in het huidige gebruik van het woord.
Goed, terug naar het de woorden. De discussie over gehandicapt of mindervalide of hoe je het ook noemen wilt is al lang bezig. Zo is tijdens mijn studie de term geestelijk gehandicapt vervangen door verstandelijk gehandicapt en ook verstandelijk beperkt. En dat terwijl de term debiel tegenwoordig een nogal negatieve klank heeft, was dit in vroeger tijden een veel gebruikt woord.
Ook zijn er veel woorden vervangen omdat ze hele doelgroepen beledigen. Deze woorden wekken tegenwoordig voornamelijk afschuw op.
Kinderen daarentegen interesseren zich niet voor de politiek correcte termen. En eigenlijk vind ik dat geweldig. Zo kan mijn jongste dochter er fantastische woorden uitgooien. De touwtjes door de capuchon van mijn trui worden door haar steevast "stiktrekkers" genoemd.
Vandaag had ze weer een mooie. We zaten in de auto en ik maak dus gebruik van een invalideparkeerkaart (het blijft een geweldig woord voor bijvoorbeeld wordfeud). Normaal gesproken berg ik de kaart op zodra ik de parkeerplaats af rij. Het risico op gestolen kaarten is erg groot wanneer je ze in het zicht laat liggen.
Dit keer vergat ik dat even en Jip riep vanaf de achterbank, "papa, je mag je rolstoelbrief wel pakken". Waarschijnlijk accepteert de gemeente geen aanvraag voor een nieuwe rolstoelbrief, maar het is wel een geweldige term voor de invalideparkeerkaart (en nou stop ik met dit woord, het is me te lang). Waarom nou rolstoelbrief. Tja, het is van papier en er staat een rolstoel op. Klaar, lekker duidelijk.
Dus als er in Nederland weer eens woorden zijn, die uit de tijd raken, moeten de beleidsmakers maar eens naar hun kinderen of kleinkinderen gaan luisteren. Jip en Janneke taal noemen ze dat in de regering. De term maakt me wederom niet uit, maar duidelijk is een kind in ieder geval wel.
Groet
Martijn
vrijdag 1 februari 2013
Ik beken!
Februari is begonnen. Hoe kun je de kortste maand van het jaar, nog sneller doorkomen? Doping!
De bekentenissen vliegen ons momenteel om de oren. Wielrenners gebruiken massaal epo en aanverwante artikelen. Volgens mij is dit niets nieuws, maar er word veel ophef over gemaakt. De grootste wielrenner van de moderne tijd, Lance Armstrong, heeft bij Oprah bekent en hiermee is het balletje pas goed gaan rollen. Al zijn Tour de France zegens zijn hem, per direct afgenomen.
Ook in Nederland is men aan het bekennen geslagen. Waar tijdens de Tour van dit jaar stellig ontkent werd dat er ooit doping was gebruikt, vallen de helden nu een voor een om. Zelfs het boekwerk van de arts van de Raboploeg is naar boven gekomen. Daarin staat precies wie wat gebruikt heeft op welke dagen van de Tour. Beetje vreemd, dat zo'n boekje nooit is weggegooid, of versnipperd of verbrand, maar dat terzijde.
Bij wielrennen is het eigenlijk al jaren duidelijk dat iedereen die bij de eerste 100 in het peleton zit, verboden middelen gebruikt. De rest gebruikt ook, maar kan waarschijnlijk geen goede doping vinden. Of het talent is zo laag, dat zelfs doping niet meer helpt. En toch word er keihard ontkent en staalhard gelogen over het gebruik van deze middelen. Sterker nog, de Rabobank besloot de wielerploeg te stoppen omdat ze niet geassocieerd wilden worden met dopinggebruik. Dat de arts, in dienst van de Rabobank, al vanaf de jaren 80 met doping bezig was, word voor het gemak even vergeten. De renners mochten allemaal blijven en hebben inmiddels een nieuwe sponsor. 3M, die gasten van de gele memoblokjes, sponsort nu ook een team. Lekker handig die gele blaadjes. Kun je mooi voor jezelf bijhouden waar je je epo hebt verstopt. Dit omdat het gebruik van verboden middelen niet alleen je sportprestaties beter maakt, maar aan de andere kant ook zat dingen kapot zal helpen. Op een andere manier kan ik Gert Jacobs namenlijk niet uitleggen.
Het wielrennen is gesloopt en het zal jaren duren voordat het weer een gezonde uitstraling zal krijgen. De grap is echter wel dat alleen in Nederland bekentenissen worden afgelegd. Natuurlijk heeft Amerika zijn helden zien vallen, maar in de rest van de wielerwereld blijft het relatief rustig. Af en toe word er een Italiaan gepakt, sporadisch een Duitser en tijdens de laatste Tour een gozer uit Luxemburg. Het zal mij benieuwen wat er de komende tijd gaat gebeuren?
Het blijft jammer genoeg niet bij wielrennen. De schaatssport schijnt inmiddels ook onderzocht te worden. Natuurlijk word daar hard geroepen dat er niets te vinden is, maar doping lijkt onlosmakelijk verbonden met topsport. En natuurlijk heb je altijd mensen die beweren dat ze van nog veel meer sporten en sporters weten die doping zouden gebruiken. Zo moeten er minimaal 3 formule 1 coureurs volledig stoned in de auto zitten, zijn de lijnen langs het voetbalveld niet langer van kalk, maar van een op cocaine gelijkende stof en heeft de synchroonzwemploeg sinds kort een middel dat zorgt voor kieuwen om langer onder water mooie stunts te kunnen uithalen.
En ja, ook ik heb doping gebruikt. Natuurlijk zit ik al jaren aan de morfine. Daar ga je helaas niet harder van fietsen. Met de handbike bedoel ik dan natuurlijk. Mijn doping bestond uit cafeine en nicotine. En ja, de laatste rolstoelvierdaagse heb ik op deze middelen weten te volbrengen.
Als smoes aanvoeren dat iedereen daar deze middelen gebruikt, wil ik niet. Ondanks dat het wel de waarheid is.
Na de rolstoelvierdaagse ben ik dan ook accuut gestopt met het gebruik van cafeine. De nicotine is de volgende stap. De hoop is dan ook dat ik niet uitgesloten word van deelname. Dan kan ik komend jaar de rolstoelvierdaagse clean rijden. Hopen dat ik niet als allerlaatste binnen ga komen.
Op twitter kwam ik de les tegen die hier uit te leren is. Moderne Gezegden had een prachtige spreuk, die ik hier dan ook schaamteloos ga herhalen.
"Wanneer je een slechte dag hebt bedenk je dan, dat je net zoveel Tourzeges hebt als Lance Armstrong".
Groet
Martijn
De bekentenissen vliegen ons momenteel om de oren. Wielrenners gebruiken massaal epo en aanverwante artikelen. Volgens mij is dit niets nieuws, maar er word veel ophef over gemaakt. De grootste wielrenner van de moderne tijd, Lance Armstrong, heeft bij Oprah bekent en hiermee is het balletje pas goed gaan rollen. Al zijn Tour de France zegens zijn hem, per direct afgenomen.
Ook in Nederland is men aan het bekennen geslagen. Waar tijdens de Tour van dit jaar stellig ontkent werd dat er ooit doping was gebruikt, vallen de helden nu een voor een om. Zelfs het boekwerk van de arts van de Raboploeg is naar boven gekomen. Daarin staat precies wie wat gebruikt heeft op welke dagen van de Tour. Beetje vreemd, dat zo'n boekje nooit is weggegooid, of versnipperd of verbrand, maar dat terzijde.
Bij wielrennen is het eigenlijk al jaren duidelijk dat iedereen die bij de eerste 100 in het peleton zit, verboden middelen gebruikt. De rest gebruikt ook, maar kan waarschijnlijk geen goede doping vinden. Of het talent is zo laag, dat zelfs doping niet meer helpt. En toch word er keihard ontkent en staalhard gelogen over het gebruik van deze middelen. Sterker nog, de Rabobank besloot de wielerploeg te stoppen omdat ze niet geassocieerd wilden worden met dopinggebruik. Dat de arts, in dienst van de Rabobank, al vanaf de jaren 80 met doping bezig was, word voor het gemak even vergeten. De renners mochten allemaal blijven en hebben inmiddels een nieuwe sponsor. 3M, die gasten van de gele memoblokjes, sponsort nu ook een team. Lekker handig die gele blaadjes. Kun je mooi voor jezelf bijhouden waar je je epo hebt verstopt. Dit omdat het gebruik van verboden middelen niet alleen je sportprestaties beter maakt, maar aan de andere kant ook zat dingen kapot zal helpen. Op een andere manier kan ik Gert Jacobs namenlijk niet uitleggen.
Het wielrennen is gesloopt en het zal jaren duren voordat het weer een gezonde uitstraling zal krijgen. De grap is echter wel dat alleen in Nederland bekentenissen worden afgelegd. Natuurlijk heeft Amerika zijn helden zien vallen, maar in de rest van de wielerwereld blijft het relatief rustig. Af en toe word er een Italiaan gepakt, sporadisch een Duitser en tijdens de laatste Tour een gozer uit Luxemburg. Het zal mij benieuwen wat er de komende tijd gaat gebeuren?
Het blijft jammer genoeg niet bij wielrennen. De schaatssport schijnt inmiddels ook onderzocht te worden. Natuurlijk word daar hard geroepen dat er niets te vinden is, maar doping lijkt onlosmakelijk verbonden met topsport. En natuurlijk heb je altijd mensen die beweren dat ze van nog veel meer sporten en sporters weten die doping zouden gebruiken. Zo moeten er minimaal 3 formule 1 coureurs volledig stoned in de auto zitten, zijn de lijnen langs het voetbalveld niet langer van kalk, maar van een op cocaine gelijkende stof en heeft de synchroonzwemploeg sinds kort een middel dat zorgt voor kieuwen om langer onder water mooie stunts te kunnen uithalen.
En ja, ook ik heb doping gebruikt. Natuurlijk zit ik al jaren aan de morfine. Daar ga je helaas niet harder van fietsen. Met de handbike bedoel ik dan natuurlijk. Mijn doping bestond uit cafeine en nicotine. En ja, de laatste rolstoelvierdaagse heb ik op deze middelen weten te volbrengen.
Als smoes aanvoeren dat iedereen daar deze middelen gebruikt, wil ik niet. Ondanks dat het wel de waarheid is.
Na de rolstoelvierdaagse ben ik dan ook accuut gestopt met het gebruik van cafeine. De nicotine is de volgende stap. De hoop is dan ook dat ik niet uitgesloten word van deelname. Dan kan ik komend jaar de rolstoelvierdaagse clean rijden. Hopen dat ik niet als allerlaatste binnen ga komen.
Op twitter kwam ik de les tegen die hier uit te leren is. Moderne Gezegden had een prachtige spreuk, die ik hier dan ook schaamteloos ga herhalen.
"Wanneer je een slechte dag hebt bedenk je dan, dat je net zoveel Tourzeges hebt als Lance Armstrong".
Groet
Martijn
Abonneren op:
Posts (Atom)