maandag 23 januari 2023

Wat vindt mijn PTSS daarvan

Na een tweetal operaties aan mijn nek in december 2020 en januari 2021 merkte ik dat ik steeds slechter ging functioneren. PTSS wordt als volgt omschreven:

Een PTSS kenmerkt zich door vier groepen verschijnselen die ontstaan als u een psychotrauma heeft doorgemaakt.

1. U heeft gevoelens van spanning en onrust die u voor de gebeurtenis niet had
Dit soort gevoelens uiten zich via woede-uitbarstingen, agressie of prikkelbaarheid, slecht slapen, concentratieproblemen, heel wakker en alert zijn en heftig schrikken van onverwachte dingen.

2. U beleeft de traumatische gebeurtenis steeds opnieuw in uw gedachten
In uw hoofd speelt zich steeds opnieuw de film van de traumatische gebeurtenis af. Dat heet een herbeleving, en dat komt niet alleen in nachtmerries en akelige dromen voor, maar ook overdag. U moet steeds maar weer aan de gebeurtenis denken en kan details niet uit het hoofd zetten. Soms handelt u alsof u nog midden in de gebeurtenis zit; het hier en nu is dan even heel ver weg. Als u in een situatie terecht komt die u doet denken aan de traumatische gebeurtenis, kunt u heel angstig worden, of andere heftige emoties voelen. Uw hart gaat sneller kloppen, of u begint te zweten. Dat kan ook als u ineens iets ruikt of er op een andere manier aan wordt herinnerd door een voorwerp, een datum etc.

3. U probeert prikkels te vermijden die u doen denken aan de traumatische gebeurtenis
U probeert te vermijden dat u opnieuw met emoties wordt overspoeld. Mogelijk gaat u daarom situaties uit de weg die u teveel herinneren aan de traumatische gebeurtenis. Sommige mensen krijgen geheugenverlies voor (delen van) de traumatische gebeurtenis, terwijl hun geheugen verder normaal functioneert.

4. U heeft minder belangstelling voor anderen en voelt minder emoties
U heeft minder interesse in de dingen die u vroeger wel leuk vond, in andere mensen, of in de toekomst. Dat wordt gevoelsarmoede genoemd. Het is moeilijker om uw gevoelens te laten zien, of het voelt alsof u bent vervreemd van de anderen. Alsof u er niet meer bij hoort. Deze verschijnselen kunnen sterk op een depressie lijken.

Naast deze vier verschijnselen van PTSS komen ook vaak schuldgevoelens voor, of ingehouden kwaadheid. Iemand kan zich bijvoorbeeld schuldig voelen omdat hij de traumatische gebeurtenis overleefd heeft, terwijl dierbare anderen omgekomen zijn. Bij mishandeling en seksueel misbruik komt het nogal eens voor dat het slachtoffer zichzelf daarvan de schuld geeft. Ingehouden kwaadheid komt vaak tot uiting als een verwijt aan anderen of aan autoriteiten dat zij niet genoeg hebben gedaan om de gebeurtenis te voorkomen.

Een stukje voorgeschiedenis is wel belangrijk. Ik had een nekhernia, waar ze in Nederland in eerste instantie niets aan wilde doen. Een second opinion in Zwolle veranderde dit. Ik zou geopereerd gaan worden, maar corona gooide roet in het eten. De operatie werd volledig afgezegd. Middels wachtlijstbemiddeling ben ik in Duitsland terecht gekomen. De eerste operatie ging niet goed. Het blokje dat in plaats van de tussenwervelschijf is geplaatst, bleef niet zitten. Dit verschoof en drukte op mijn slokdarm en luchtpijp. Heel beangstigend. De tweede operatie was bedoeld om een nieuw blokje te plaatsen of eventueel te schroeven. Mijn botstructuur is echter zo zacht dat ook dit niet haalbaar is. Hierdoor is mijn nek blijvend instabiel en heb ik veel last van zenuwpijnen en uitval in armen en handen. Soms zelfs in mijn benen. Daarnaast is er veel hoofdpijn bij gekomen.

En dan blijkt ineens dat normaal leven heel erg moeilijk wordt. Iedere nacht had ik nachtmerries. Ik werd zwetend en huilend wakker. Na de eerste operatie ben ik 9 uur van de film kwijt. Marloes kon ook niemand bereiken en uiteindelijk bleek dat ik ruim 6 uur op de intensive care heb gelegen. Waarom is nog steeds niet duidelijk. Maar daar droomde ik 's nachts over. Iedere keer had ik het gevoel dat ik stikte. De avond voordat ik naar huis ging kwam de arts langs. Ik moest heel voorzichtig zijn en wanneer ik last kreeg moest ik direct een ambulance bellen en met spoed geopereerd worden. Het verschuivende blokje kon gevaarlijk zijn.  
Na 4 weken ging ik terug. Hij was niet tevreden, maar waarschijnlijk moest ik het allemaal toch wat meer tijd geven. Dit duurde nog geen 24 uur. Hij heeft Marloes gebeld en haar gezegd dat ik met spoed terug moest komen om het blokje te laten verwijderen. En daar gingen we weer. 3 uur rijden naar een plek waar mijn gezin en familie niet mochten komen door corona. 

Mensen die mij een beetje kennen, weten dat ik gek op lekker eten ben. In het ziekenhuis in Duitsland kreeg ik iedere dag goed eten. Geen opgewarmde prak, maar daadwerkelijk vers gekookte gerechten. Bijna dagelijks met een verse salade met balsamico en tomaat. Maar eenmaal thuis was de geur van balsamico voldoende om volledig terug te zijn in het ziekenhuis. Terug op de afdeling waar ik me slecht verstaanbaar kon maken en waar ik mee eenzamer voelde dan ooit tevoren.

Een kort lontje had ik ook, en heb ik af en toe nog. Snel overprikkeld, heel snel moe en eigenlijk altijd aan. Het idee dat er ieder moment iets kan gebeuren. Met andere woorden werd het tijd voor hulp. 

Lang verhaal kort, ik kwam bij Mediant terecht bij het psycho trauma team. EMDR volgde en gesprekken met een psycholoog. Het directe trauma is redelijk onder controle. De komende jaren zal ik zeker nog psychische begeleiding nodig hebben en daar zoeken we momenteel naar. 

Inmiddels ben ik al ruim een jaar thuis. Ik verwacht helaas niet ooit weer aan het werk te kunnen. Hoeveel pijn het me ook doet om dat voor het eerst eerlijk te kunnen zeggen. Ik zal op zoek moeten naar andere zingeving. En dus zal ik de komende tijd met regelmaat een blog schrijven over wat PTSS voor invloed kan hebben op een mensenleven. Ik zie het als therapie en hoop dat ook een ander er wat aan kan hebben. Ik hoop een stuk begrip te kweken voor de keuzes die ik soms (noodgedwongen) moet maken, maar ook voor de gevolgen van PTSS in het algemeen. 

Helaas gaat het typen niet snel en moet ik met grote regelmaat stoppen omdat mijn vingers niet meer meewerken. Ik probeer wekelijks wat te posten.

Groet
Martijn

5 opmerkingen:

  1. Oef, toch weer gaan schrijven zal misschien helpen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dit zijn van die momenten dat je even niet weet wat je moet zeggen en er stil van wordt. Het doet je realiseren dat veel dingen in het leven maar relatief zijn en te onbenullig je hierover drukt te maken. Heftig periode heb je achter de rug. Ik hoop dat het een plekje krijgt en je weer vooruit kan kijken naar de mooie dingen in het leven. Ook al lijken die soms ver weg.

    Als ik ooit wat voor je kan doen dan hoor ik dat graag.

    Warme groet
    Richard

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel heftig Martijn. Maar goed om erover te schrijven en zo te delen met de mensen die van je houden. Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Martin, wat verschrikkelijk voor je en je gezin. Hoop dat je straks toch weer plezier kunt vinden in je leven. Helaas is het leven onbetrouwbaar wat het je brengt. Liefs ook voor Marloes, groetjes Margreet en Johan

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve topper. Als geen ander weet ik wat het is om met PTSS te leven. Jij en je gezin doen het super. Het is zo belangrijk om een veilige thuishaven te hebben, omdat dat soms het enige is waar je nog op vertrouwt. Weet dat jij en je gezin bij ons altijd een luisterend oor hebt en onvoorwaardelijk begrip. Liefs van de buurtjes

    BeantwoordenVerwijderen