Hulp

Familie is voor mij erg belangrijk. Ik ben graag bij ze en heb ze graag over de vloer. Natuurlijk hebben we de paasdagen samen doorgebracht, net zoals we elkaar met kerst hebben gezien en alle afgelopen en komende verjaardagen. Daarnaast hebben we een nieuw neefje in de familie en er zijn nog 2 kindjes op komst en ook dan bezoek je elkaar. De grap is dat je met name rondom de feestdagen hoort dat dit soort bezoekjes verplicht en vaak vervelend zijn.
een van de dingen die ik de afgelopen jaren wel heb geleerd, is geen bezoekjes te gaan brengen omdat het moet. Ik vermijd liever dit soort dingen. Ik ga ergens graag naar toe, of ik ga niet. En natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar die laat ik voor het gemak even buiten beschouwing.

Het mooie van een sterke familieband, is dat je elkaar kunt helpen. Het probleem ligt 'm vaak in het vragen om hulp. Ik ben daar niet zo goed in. Sterker nog, ik ga vaak nog liever al proberend onderuit dan dat ik hulp vraag. Dat heeft ook met mijn handicap te maken. Ik wil niet zielig zijn of gevonden worden en kan daardoor prima zelf deuren openen vanuit mijn stoel. Van de andere kant is het openhouden van deuren voor een ander natuurlijk gewoon een beleefdheidsvorm, die opgaat voor iedereen inclusief de gehandicapte medemens.

Wij wonen in een oud huis. Zeg maar gerust een heel oud huis. En oude huizen vergen onderhoud. Omdat ik graag dingen zelf wil doen, blijft het onderhoud nogal eens liggen. Op een ladder om een dakkapel te schilderen hoort voor mij niet meer tot de mogelijkheden.
Inmiddels werd de lijst met reparaties wat langer. Aan de achterkant moesten nieuwe dakgoten komen. Daarbij was de schutting omgewaaid en waren er wat afwerkpunten die al een tijd lagen.

Enige tijd geleden bood mijn schoonvader aan om de schutting te komen vervangen. En de afgelopen twee weken is dit gerealiseerd. In diezelfde tijd zijn er nieuwe dakgoten aan het dak gekomen, zijn de kozijnen aan de voor- en achterkant afgewerkt en is er zijn er nog wat zaken netjes opgelost. Het leuke daarbij is dat ik nauwelijks heb hoeven vragen om hulp, het werd me aangeboden. Mijn familie weet inmiddels hoe ik in elkaar steek. En ach, ik sta ook graag klaar voor mijn familie. Mijn zusje is zwanger van een tweeling. Daarnaast heeft ze een nare scheiding achter de rug. Ik bel haar bijna dagelijks om haar te steunen of voor een gezellig babbeltje. Ik doe dus wat ik kan. Daarnaast mag ik graag autorijden. En dat weet de familie ook. Als er een chauffeur gezocht word, sta ik klaar.

Op deze plek mijn dankbaarheid kenbaar maken leek mij goed. Dat ik in mijn opgeknapte achtertuin, die met een prachtige schutting is afgesloten, met familie en vrienden weer heerlijk de barbecue kan opstoken is een waar genot. En dat daarbij het water weer gewoon via de goten wegloopt, is helemaal een feest. Dus voor iedere helper of gewoon familielid of vriend, bedankt.