Afgelopen week kwam ik een bizar nieuwsonderwerp tegen in een van de vele journaals op tv. Ken je die oude Postbus 51 spotjes nog? Waarin je werd gewaarschuwd om niet zonder gordel de straat over te steken. Of zoiets dan toch.
In Nederland zijn deze filmpjes verdwenen. Dat kan een aantal oorzaken hebben. Ten eerste kan het geld ervoor op zijn. Of het zou kunnen zijn dat we in Nederland zo verstandig zijn geworden om inmiddels wel goed uit te kijken in het verkeer, met vuurwerk en het niet krijgen van soa's.
In Engeland echter bestaan deze filmpjes nog wel. En er is een nieuwe gelanceerd. Hoe om te gaan met iemand met een handicap. Het schijnt namelijk zo te zijn dat de gemiddelde "English Gentleman" niet weet hoe hij met bijvoorbeeld een rolstoeler om moet gaan. Awkward met een mooi Engels woord. Het betekend zoveel als onhandig.
Ik heb het filmpje nu een aantal keer gezien en ik blijf me kwaad maken. De boodschap is dat er veel onhandige momenten zijn in een mensenleven. Tot zover ben ik het er mee eens. Vervolgens willen ze je leren dat je niet voorover moet buigen naar iemand in een rolstoel. Gewoon rechtop blijven staan. Iemand zonder handen kun je best een "hand" geven. En je moet vooral je taalgebruik niet aanpassen aan iemand met een leerachterstand of verstandelijke beperking.
En vervolgens kun je aan het einde van het filmpje doorklikken naar uitleg hoe wel om te gaan met gehandicapten of een test doen om te zien hoe goed of verkeerd je bezig bent.
En laat daar nou juist het probleem zitten. Waarom moeten mensen met een handicap op een aparte manier benaderd worden. Want stel je toch eens voor dat je iemand per ongeluk voor het hoofd stoot. Dat je op je eigen onhandige manier een foutje maakt. Dan kun je natuurlijk niet als ieder ander mens sorry zeggen en van je fouten leren. Nee, je moet van tevoren goed oefenen voordat je iemand van deze bijzondere doelgroep nadert. Binnenkort zullen ze ook vast cursussen gaan geven om te leren omgaan met gehandicapten. Dan flikkert iemand de deur voor je gerolstoelde neus dicht en krijg je het excuus, "sorry, maar ik ben gezakt voor het gehandicapten examen".
Het ergste vond ik nog de beelden die ik daarna kreeg te zien van de supportbeurs. Deze beurs is er speciaal voor mensen met een beperking. De laatste ontwikkelingen op verschillende gebieden worden daar getoond. Een vertegenwoordiger van de gehandicapte Nederlander gaf daar te kennen dat dit ook in Nederland een goed plan zou zijn. En toe zakte mijn broek af, terwijl ik zat. Moet je voor de grap maar eens proberen, is nog best lastig.
Ik heb het in mijn blog al een aantal keer aangegeven. Behandel een ander zoals je zelf behandeld wil worden. Als jij het prettig vind om door je hurken te gaan bij iemand in een rolstoel is dat prima. Wil je blijven staan, ook goed. Wees respectvol en volgens mij is dan elk probleem zo de wereld uit. Ik ben daarom ook gek op kinderen. De vragen die zij stellen zijn eerlijk. Ik maak het zelfs wel eens mee dat kinderen van hun ouders moeten vragen waarom ik in een rolstoel zit. Beetje laf, maar ook daar kun je wat mee. Nee, het moge duidelijk zijn, ik ben geen voorstander van dit soort campagnes. Mij is respect voor anderen al op jonge leeftijd bijgebracht. En als iemand een beetje onhandig omgaat met mijn beperking zal ik de eerste zijn om er een grapje over te maken. Is het in dit land werkelijk al zover dat we de meest basale normen en waarden uit Postbus 51 spotjes moeten halen?
Al schrijvend kreeg ik wel een mooi idee. Gisteravond heeft Conchita gewonnen bij het songfestival. Deze vrouw met baard stond daar met een boodschap. Ilse en Waylon werden tweede met een prachtig nummer. Als ik nou volgend jaar deze boodschap verkondig bij het songfestival winnen we zeker.
Een baard heb ik namelijk al.
Groet
Martijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten