Bij de titel van dit blog moet ik altijd aan dit plaatje denken. Een van de weinige filmseries waar de tweede film daadwerkelijk beter was dan de eerste. En dan vergeten we voor het gemak even de andere delen. Natuurlijk heeft de film niets met de realiteit te maken, maar Judgement Day komt er voor mij aan.
Officieel ben ik in december van dit jaar 2 jaar ziek. Als je aan het einde van die periode niet aan het werk bent, dan zal het UWV je gaan keuren om te kijken wat er nog mogelijk is. In mijn geval is de kans dat ik aan het werk kom erg klein geworden. Hoewel ik heel graag zou willen, lichamelijk maar ook psychisch ben ik helaas niet meer in staat om mijn oude werk op te pakken. Het UWV bepaalt en daar is mogelijk de vergelijking met de Terminator te trekken. Alleen zien ze er iets anders uit en hebben ze een minder mooi accent.
Terug naar Judgement Day. Ik kreeg afgelopen week een telefoontje van het UWV. Ik werd opgeroepen voor een herkeuring. Voor mij kwam dat als donderslag bij heldere hemel. Ik ging uit van december en daar werk ik naar toe. Maar nu wordt het niet 13 december, maar 13 juni. 6 maanden eerder.
Ik heb na het telefoontje toch nog maar even contact gezocht met het UWV. Geen idee waar deze oproep vandaan is gekomen. Mijn werkgever wilde me graag eerder laten beoordelen, maar dit was volgens het UWV niet mogelijk. En nu ineens wel?
Het blijkt echter voort te komen uit het feit dat ik een wijziging in mijn situatie heb doorgegeven. En dat is ruim een jaar geleden. Daarna zijn ze verplicht te onderzoeken of de wijzigingen of veranderingen je werkvermogen hebben veranderd. Ze weten dus wel dat ik al langere tijd in de ziektewet zit. En natuurlijk kwam de vraag daar ook naar voren, of ik hier, in theorie, volledig afgekeurd zou kunnen worden. En dat blijkt dus het geval. Met andere woorden, 13 juni wordt een heel belangrijke dag.
De uitkomst lijkt vrij duidelijk, maar in mijn hoofd is dit allerminst zo. De bedrijfsarts heeft al aangegeven dat het UWV het ziektepercentage moet verhogen omdat mijn klachten flink zijn verergerd. Het gaat om al bestaande klachten die ervoor zorgen dat ik niet meer kan werken. Mijn werkgever zegt hetzelfde en ook om mij heen ziet eigenlijk iedereen geen mogelijkheden meer om te gaan werken. En als ik heel eerlijk ben, zie ik ook geen mogelijkheden meer. Hoe graag ik ook anders zou willen.
En toch zit in mijn hoofd de irrationele angst dat het UWV wat anders gaat zeggen. Dat ik weer aan het werk moet, terwijl dit niet mogelijk is. Dat ik gedwongen wordt om weer over al mijn grenzen heen te gaan en mezelf lichamelijk en psychisch nog verder te belasten. Ik heb natuurlijk direct melding gemaakt van het gesprek bij mijn werkgever. De HRM afdeling wil voor die tijd nog met me in gesprek. Ik wil eigenlijk alleen nog maar mijn dossier. Zodat de berichten van de bedrijfsarts mee kunnen naar het UWV.
Vandaar de term Judgement Day. De 13e zal een heel belangrijke dag worden. Ik hoop dat het goed uit pakt en dat ik meer rust ga krijgen en mogelijk op termijn weer wat kan opbouwen. Ondanks dat ik niet meer dagelijks aan het werk kan zijn in de zorg, denk ik zeker dat ik nog een meerwaarde kan hebben. Op welke manier en in welke hoedanigheid weet ik niet. Toch zie ik mezelf in een vrijwillig kader echt nog wel wat doen. Of zoals de Terminator het ooit al zei:
"I'll be back"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten