7 jaar geleden had ik op goede vrijdag een sollicitatiegesprek met mijn huidige werkgever. Dit "kruis"verhoor vond plaats tussen het hoofd bedrijfsvoering, haar rechterhand en een van de reeds langere tijd werkzame reclasseringswerkers. Met die laatste heb ik het nog wel eens over die bewuste goede vrijdag. Zij heeft in het hele gesprek eigenlijk alleen kunnen vragen hoe ik mijn koffie het liefst dronk en daar bleef het wel bij. Verder was het voornamelijk een spervuur van vragen over mijn toenmalige werkgever, een concurrent namelijk.
Na het gesprek had ik nooit verwacht aangenomen te worden. Ik had het gevoel me voornamelijk te hebben moeten verdedigen en eerlijk gezegd wilde ik helemaal niet naar een nieuwe werkgever. De organisatie waar ik voor werkte zou echter ophouden te bestaan en ja dan moet je toch wat.
Vreemd genoeg werd ik diezelfde middag nog gebeld met de mededeling dat ik aangenomen was. Ik moest mijn ontslag nog dezelfde dag indienen, dan kon ik op 1 mei al beginnen. Zo gezegd, zo gedaan. Op 1 mei startte ik voor mijn huidige werkgever.
Helaas zijn er daarna nog een heel aantal slechte vrijdagen geweest. Depressies, pijn en andere ongemakken hebben me lange tijd bezig gehouden. Maar nu kan ik zeggen dat het steeds beter gaat. Vandaar ook deze goede vrijdag. Eerst heb ik lekker uitgeslapen, daarna heerlijk rustig gedouchet en vervolgens hebben we de paasinkopen gedaan.
Maar waar ik het eigenlijk over hebben wil, is dat rustig douchen. Van de week kwam ik binnen op kantoor en een van mijn collega's vond dat ik zo fris rook. Ze bedoelde daarmee waarschijnlijk niet dat ik normaal gesproken stink, maar het was de aanzet voor een aantal grappen over een vrouwen huishouding en de plek van een man daarin. In dit geval een man met een handicap.
Die handicap is van belang, omdat die ervoor zorgt dat ik niet meer zo snel ben als voorheen. Douchen gaat wat langzamer. Eerst de douchestoel uitklappen, dan rustig douchen en vervolgens al balancerend mijn lijf drogen. Voor de dames in huis reden genoeg om lak te hebben aan privacy en gemiddeld 300 keer douchebeurt de badkamer binnen te komen. Daar heb ik overigens weinig problemen mee, behalve in de winter. De badkamerdeur blijft namelijk standaard open en dat bij temperaturen van ongeveer 2 cm.
Ook rustig naar het toilet gaan is er niet bij. Ja, wij gehandicapten moeten, net als de Hare Majesteit de Koningin en andere beroemdheden, af en toe poepen. Rustig de krant lezen op het toilet is er dus niet bij. Ten eerste is de badkamer niet groot genoeg voor een opengevouwen krant, maar ook daar wordt je continu gestoord door de dames. Ze roepen dat ze ook moeten, hebben een haarborstel nodig, de elastiekjes en knipjes liggen er nog of ze hebben een handdoek nodig, kortom er is altijd wel wat.
De dames zijn nog jong en dus maakt het ze niet heel veel uit om de badkamer te moeten delen. Dit zal anders worden naarmate de pubertijd nadert. Sam, de oudste van 8, begint inmiddels te vinden dat papa toch wel erg kan stinken. Daarnaast begint ook het eerste schaamtegevoel te komen. Kussende mensen op tv geeft steevast dezelfde reactie. Wanneer papa en mama dat doen, zijn de commentaren helemaal niet van de lucht.
Dus binnenkort zal ik mijn badkamer niet meer hoeven delen. Waarschijnlijk wordt ik gewoonweg verbannen uit mijn eigen badkamer. De dames zullen de macht grijpen en ik zal als een gevangene moeten wachten tot het mijn beurt is voor 10 minuten warm water. Ook het toiletgebruik zal tot een minimum worden beperkt. Voor mijn geen pot op de eigen cel. Een voordeel is dat ik wel een cel voor 2 personen heb.
De vraag is of er straks nog ruimte is voor mijn spullen. Nu heb ik niet veel meer nodig dan een elektrisch scheerapparaat, een bus deodorant en een beetje shampoo, maar de wastafel begint nu al te kreunen onder het gewicht. Er staan inmiddels luchtjes in 4 verschillende varianten, evenzoveel haarborstels, handdoeken, washandjes en alle andere mogelijke zaken die vrouwen, en jonge dames, gebruiken om de dagen door te komen. Het lijkt wel een sport om alles zo vol mogelijk te pakken.
Laatst zag ik op tv een programma waarin iemand met verzamelwoede wordt geholpen zijn huis puinvrij te krijgen. Mogelijk is het een idee voor RTL 4 om hier een nieuwe vorm van te maken: "Help, ik ben vader van 3 dochters" of zoiets. Dat John Williams dan komt om mij te helpen een eerlijk rooster te maken voor het gebruik van toilet en douche.
Ik heb er al aan gedacht om de badkamer grondig te laten verbouwen. Probleem is dat dit gezien de ruimte in huis niet mogelijk is. De vraag hoe ik dit dan moet oplossen kan ik simpelweg niet beantwoorden. Daarnaast kan ik de boel nog niet geheel overzien. Misschien valt het probleem over een aantal jaren toch wel mee. Of zou dat ijdele hoop zijn?
Ach, wat ik ook bedenk voor het aanstaande badkamer probleem, het zal toch eerst goedgekeurd moeten worden door de raad van toezicht. Deze raad bestaat in dit geval uit alleen maar vrouwen. En zoals hier al langer duidelijk is, hebben zij de macht in huis. Hier hebben de dames, soms letterlijk, de broek aan en eigenlijk is dat ook het beste.
Groet
Martijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten