De Wereldverbeteraar

Een wereldverbeteraar wordt ook wel omschreven als idealist. Ik denk dat het woord idealist een betere klank heeft dan wereldverbeteraar. De hele wereld verbeteren is wat veel ineens, terwijl een idealist zich kan richten op kleine stukjes van diezelfde wereld.

Ben ik een wereldverbeteraar? Een idealist op bepaald gebied zeker, maar ik denk dat dit voor minstens 99% van de mensen op gaat. Volgens een collega ben ik in ieder geval goed op weg met een nieuwe Toyota Prius op komst. Hij zit me iedere keer dat ik hem zie, te plagen met het feit dat het gaat om een "groene" auto. Waarschijnlijk verwacht hij dat ik vanaf dan ook ga lopen in biologisch katoenen kleding, lid word van greenpeace en allerlei andere activiteiten ga doen om onze wereld te redden van vervuiling.
Al ik eerlijk ben, is de keuze voor de Prius gemaakt om puur financiele redenen. Dat ik daarnaast bijdraag aan een schoner milieu is zeker mooi meegenomen. De vraag of de productie van een Prius niet vele malen vervuilender is dan die van de huidige auto, vergeten we voor het gemak maar even.

Terug naar de wereldverbeteraar. Zou het werk dat ik doe de wereld daadwerkelijk verbeteren? Of is het een druppel op een gloeiende plaat? Ik ben van mening dat het in ieder geval iets veranderd, al is het maar lokaal. Aan de andere kant, is het werk dat ik nu doe, het enige dat ik kan. En dat heeft weinig met idealisme te maken.

Toch heb ik ook mijn idealen. Zo ben ik dit blog gestart om het een en ander van me af te schrijven, maar ook om een stukje bewustzijn te creëren. Bewustzijn bij mensen die geen gebruik hoeven te maken van een rolstoel of die niet te maken hebben met een beperking. Daarnaast hoop ik dat mensen die net als ik wel een handicap hebben, de verhalen met een glimlach herkennen. Zo heb ik destijds ook het stuk geschreven met de titel "Smeergeld". Daarin beschreef ik hoe ik werd behandeld bij de Intersport. De conclusie van het stuk was dat ik nooit meer bij de Intersport zou komen.

Ik heb veel reacties gehad op dat stuk. Voornamelijk van mensen die me vertelden het stuk door te sturen naar de leiding van Intersport. Al was het alleen maar om een signaal af te geven. Ik heb dat heel lang uitgesteld. Ik denk dat ik bang was voor een nieuwe nare reactie vanuit Intersport. Het is niet altijd makkelijk om je ziel bloot te leggen. De ellende is dat iemand er dan makkelijk op kan gaan staan.
Afgelopen week heb ik toch de stoute schoenen aangetrokken (ik realiseer me dat dit best een vreemd spreekwoord is voor iemand in een rolstoel). Ik heb een mail gestuurd met mijn stuk naar Intersport Nederland. En dinsdagmiddag ging de telefoon.
Aan de telefoon had ik de vestigingsmanager van de Intersport in Hengelo. De man gaf aan de mail maandagavond doorgestuurd gekregen te hebben. Hij voelde zich op zijn zachtst gezegd vervelend. Hij bood duizendmaal excuses, maar was blij dat ik toch de boel had aangezwengeld. Dit soort signalen krijgen ze niet vaak, maar hij gaf aan dit wel belangrijk te vinden.
En toen kwam de vraag. Hij zou graag willen dat ik met hem kijk naar hoe dit in de toekomst voorkomen kan worden. Hij zou graag met me om tafel willen om te horen welke impact de actie van zijn personeel op mij heeft gehad. En daarnaast zou hij graag willen dat ik help bij het voorkomen van dit soort incidenten in de toekomst.

Ik moet zeggen dat ik het een stoere actie vind van deze manager. Hij had ook een excuusbriefje kunnen sturen en daarmee het verhaal afronden. Ik vind het van lef getuigen dat hij de discussie aan wil en actief wil werken naar een oplossing. En daarmee zijn we terug bij mijn idealisme. Ik loop al langer met de gedachte om iets te doen met mijn handicap. De problemen waar ik tegenaan loop, zullen voor anderen met een beperking niet anders zijn. Ik zou mijn handicap graag positief willen inzetten. En nu wordt me daar blijkbaar een kans voor geboden.
Volgende week woensdag heb ik een gesprek met de betreffende manager. Hij bood aan om bij mij thuis te komen, maar ik zal hem op zijn kantoor ontmoeten. En daarmee is mijn eerdere conclusie dat ik nooit meer bij de Intersport zou komen, volledig onderuit gehaald, maar voor een goed doel.

Groet
Martijn