Lamme zondag

Iedereen kent het gevoel wel. Een druk weekend gehad en dan op zaterdagavond iets te laat het bed in. Bij ons was het rond een uur of 2 voordat we de kussens raakten. Dat is natuurlijk niet erg, maar de jaren lijken wel te gaan tellen. Toen ik een jaar of 20 was had ik daar totaal geen moeite mee. Inmiddels ligt dit iets ingewikkelder. De drukte begon gister ochtend al. Sinterklaas zou het land in komen. Het begon al vroeg, ik ben de Sinterklaas inkopen gaan doen. De kinderen zijn de hele week al nerveus. De intocht zou wel eens problemen kunnen gaan opleveren. Natuurlijk was er weer van alles mis. Ditmaal deed de stoomboot van de Sint het niet. Dus werd een hele rits kleine bootjes aan elkaar geknoopt. Natuurlijk is alles goed gekomen. Het paard was er op tijd en alles leek weer goed in Roermond. De komende tijd moet het Sinterklaasjournaal natuurlijk gevuld worden, dus de Sint is nu zijn geld kwijt. Zijn staf en boek zijn er dit keer wel. Ik verwacht dat het wel goed komt. De oudste zit op het punt dat geloven steeds moeilijker wordt. Dus moeten wij ook steeds moeilijkere toeren uithalen om de boel in goede banen te leiden. Het blijft leuk om je kinderen de eerste 9 a 10 jaren van hun leven voor te liegen. Maar goed. Terug naar de lamme zondag. Vroeger was het lang opblijven geen enkel probleem. Dan sliepen we gewoon tot een uur of 1 uit en was alles vergeten. Maar vergeet de intocht van zaterdag niet. Sinterklaas riep op tv dat alle kinderen hun schoen mochten zetten. Dus ook hier stonden de schoenen weer klaar. Met tekeningen, wortels, madarijnen, verlanglijsten en balen hooi voor het paard (ja, Kris in een echt Penny meisje). Dat betekend dus ook dat de kinderen 's ochtends vroeg en zenuwachtig wakker worden. Het begon al rond een uur of 4. Jip wilde naar beneden. Het kwam erop neer dat ik de rest van de nacht (een uurtje of 3 nog) in haar bed heb mogen doorbrengen. Om 7 uur was het op en renden de dames naar beneden. Inderdaad zwarte piet was geweest. Er zat snoepgoed in de schoenen. En bedankt he! Chocolade op de vroege ochtend is een recept voor chaos en wanorde. De kinderen hebben gestuiterd tot ergens in de middag. Niet dat het daarmee afgelopen was. De rest van de dag, hebben de dames in pyjama, liedjes en filmpjes van Jochem Myjer gekeken. En daar wordt het nou ook niet echt rustiger van. De oogjes van pa en ma zakken steeds verder naar beneden. Ook de wallen onder de ogen lijken met het uur te groeien. Gelukkig staat er nog maar weinig op het programma. De dames moeten zo nog even worden gedouchet. Dan is het eten en op tijd naar bed. Papa kijkt vanavond nog even lekker naar de formule 1. En ook voor ons zal de dag vroeg eindigen. Zo, en nu maar eens een pizza bestellen. Groet Martijn