vrijdag 17 februari 2012

Winkelen en ander leed

In een huishouden met alleen maar vrouwen (voor hen die me niet kennen, ik ben getrouwd en heb 3 dochters) is het winkelen een verhaal apart. Iedereen kent het beeld vanuit zijn of haar eigen woonplaats. Vrouw loopt met manlief de winkelstraat door. Hij met de tassen op een kleine afstand. Het plezier straalt letterlijk van hem af. In de winkel zitten ze op de bankjes, stoeltjes of krukjes te wachten totdat zo ongeveer de gehele collectie is gepast. Dat ze daarna zonder iets gekocht te hebben door mogen naar de volgende winkel lijkt ze zwaar te vallen. Vooral omdat menig man weet dat hij uiteindelijk alle winkels 2 keer ziet. De eerste keer alleen voor het passen van die gehele collectie en daarna om inderdaad mogelijk wat aan te schaffen.
Ik heb niet met deze mannen te doen. Soms denk ik, laat mij maar lekker door de stad slenteren en af en toe gaan zitten om te wachten totdat mijn dames zijn uitgepast. Niet helemaal eerlijk natuurlijk maar toch.

En dat brengt me op het volgende punt. Mannen van Nederland, probeer diezelfde tochten eens voor te stellen vanuit een rolstoel. Of beter nog, leen er ergens een (de thuiszorgwinkel kan vast helpen) en ervaar het eens. Al is het maar voor 1 dag. De keer daarop loop je fluitend achter je vrouw of dochter aan en maakt het niet uit hoeveel winkels je hoe vaak ziet. Ook het aantal tassen kan niet groot genoeg zijn (of zou dit alleen in mijn beleving zo werken).

Natuurlijk ga ik ook met mijn vrouw en kinderen de stad in. Kinderen groeien namelijk hard en kleding is een van die zaken die je ongeveer elke maand volledig moet vervangen. We hebben het natuurlijk geprobeerd met minder voeding (hielp niets) en er zijn afspraken gemaakt met de dames over de maximale groei-afstand per maand (maar natuurlijk houden ze zich hier niet aan). Er zijn een aantal winkels die bij elk bezoek aan de stad worden aangedaan. De grap is dat deze in elke stad hetzelfde zijn. Voor kleding is de H&M geschikt. Ook de HEMA staat standaard op het lijstje. En natuurlijk moet ook het Kruidvat bezocht worden (mijn kinderen laten per stuk 750 haarelastiekjes per week verdwijnen).

De lol begint vaak al bij het binnenkomen. De kinderen stuiven vooruit en moeders doet ongeveer hetzelfde. Daar zit je dan. In Hengelo waar wij wonen, kan ik de winkels in ieder geval binnen komen, dat is in andere steden wel eens anders. Je hoort een kinderstem van links komen met de vraag of je wilt komen kijken. "Natuurlijk, ik ben onderweg" roep ik dan terug. Maar voordat ik een van de kinderen heb kunnen bereiken, zitten zij al lang en breed in een andere winkel. Dat komt bij de H&M omdat de rijen met kleding zo verschrikkelijk dicht op elkaar staan, dat je als rolstoeler alleen het hoofdpad kunt volgen. Tenminste als er geen personeel bezig is om de rekken te vullen. Dan wordt namelijk alles geblokkeerd. Volgens mij werd er tegen Roodkapje al gezegd dat ze op het pad moest blijven, dat geldt ook voor rolstoelers bij de H&M.

Dan de HEMA. Prima winkel, kinderkleding is goed en niet al te duur. Maar de HEMA heeft een systeem waarbij ze zooi in de opruiming gooien. Videobanden van sterrenslag 1983 en dat soort zaken. Niemand heeft er iets aan, maar de metalen bakken staan er wel. En die staan zo opgesteld dat je moet slalommen tussen deze bakken en de structuur van het pand. Dat je daarbij eigenlijk niet zo goed tussen de rijen met producten door kunt, is bijzaak. Wederom staan mijn vrouw en kinderen buiten, voordat ik bij de kinderkleding ben terecht gekomen.

Inmiddels zijn zij aanbeland bij het Kruidvat. En wat daar is misgegaan is me een raadsel. Het personeel is onvriendelijk (op z'n zachtst gezegd) en blijft lekker staan terwijl jij probeert je tussen dozen en stellingen door te wurmen. En probeer niets te verplaatsen, je waarschijnlijk mee naar de achterzijde van de winkel gesleurd, alwaar je een nekschot krijgt. En daarna verdwijn in je in zo'n smoezelige lade van de Fotoservice. Nee het moge duidelijk zijn dat winkelen bij het Kruidvat niet mijn favoriete bezigheid is. Het mooie van deze winkel vind ik toch wel dat ze geen odnerscheid maken tussen een rolstoeler of een loper. Iedereen krijgt de zelfde (speciaal voor Kruidvat uitgedachte) behandeling.

Nu denk je misschien goh, zo heb ik het nooit bekeken. Dat zal ik je niet kwalijk nemen. Ik zelf heb het waarschijnlijk ook nooit gezien voordat ik in de stoel terecht kwam. Maar het kan nog meer frustratie opleveren. Af en toe heb ik zelf ook nieuwe kleding nodig. Dat probeer ik tot een minimum te beperken. Dat doe ik om de kosten te drukken, maar vooral omdat het zo goed als onmogelijk is om als man in een rolstoel kleding te kopen. Ik zal het uitleggen.

In Hengelo hebben we een aantal winkels waar mannen kleding kunnen kopen. Zo hebben we bijvoorbeeld de WE en de Sting. Beide prima winkels, maar niet voor mij weggelegd. Zoals ik al eerder schreef is het voor sommigen moeilijk om met rolstoelers om te gaan. Deze winkels hebben hier echter een sport van gemaakt. Om ruimte te winnen hebben dit soort winkels 2 verdiepingen. Hoogbouw is nou eenmaal voordeliger voor de ondernemer. Alleen de herenkleding is dan altijd op de bovenste verdieping. En natuurlijk is ier in dit soort panden geen lift. Daar kun je trouwens wel naar vragen, antwoord krijg je toch niet. Meestal krijgt mijn vrouw dan te horen dat er alleen een goederen lift is. Dus vaak gaat zij naar boven om te kijken of er iets van mijn gading te vinden is. Maar aangezien ik net als de rest van mijn gezin, niet snel tevreden ben, geven we deze methode vaak na een aantal artikelen op. We willen niet dat ook zij in een rolstoel terecht komt door overbelasting na teveel traplopen.
Natuurlijk kan ik het hier ook nog hebben over de winkels waar de kleding wel op de begane grond blijft, maar waar de pashokjes zelfs voor mijn kinderen te klein zijn. Dit doe ik echter niet.

En zie je me weer eens in dezelfde trui lopen. Bedenk dan dat ik wel zou willen, maar het niet kan. En natuurlijk wordt de boel met grote regelmaat gewassen.

Groet
Martijn

1 opmerking:

  1. Nu vergeet je toch één klein "dingetje" te vermelden en dat is dat jij buiten veel sneller rolt dan dat wij kunnen lopen met als gevolg dat jij de volgende winkel al weer in bent en wij de vorige net uitstappen. Het voordeel hiervan is dat je qua tijd net zoveel kwijt bent dan wij. Misschien is het een idee om hier een nieuwe sport van te maken namelijk dat we allemaal op dezelfde tijd terug bij de auto zijn zonder al deze "klantvriendelijke en economisch verantwoord ingerichte" winkelpand frustraties. Hebben we toch een leuke dag gehad..........

    BeantwoordenVerwijderen