Gek op wielen

Gek op wielen. Dat is om mij absoluut van toepassing. Of moet ik zeggen Een gek op wielen. Dat zal zeker ook van toepassing zijn, maar vandaag wil ik het toch over het eerste hebben.

Ik ben gek op alles met wielen. Dat begon al op jongere leeftijd met fietsen. Welk jongetje heeft geen crossfiets gehad? Ik had een echte BMX, metallic blauw met gele banden. Een geweldige fiets. Hier heb ik wat uurtjes op doorgebracht. Wat later kwam er een hele oude opafiets. Volledig zwart met een leren zadel. Perfect voor een krantenwijk, school en het stappen in de weekenden. Er zat een grote sticker op (lekker flauw) met 375 PK. Inmiddels is de kracht in mijn benen flink afgenomen, maar waarschijnlijk haalde ze in die tijd dit aantal ook al niet helemaal.
De laatste fiets die ik kocht, was een beach-cruiser. Volledig naar wens gemaakt. Een mooie fiets met allerlei opvallende zaken, waar ik helaas maar erg weinig op heb gereden. Inmiddels is de fiets vervangen door een handbike, maar gek op wielen blijft het.

Het gek op wielen zijn is ook leidend geweest bij de keuze voor een rolstoel. Of was dat in dit geval toch de handicap? Maakt ook niet uit, wielen zijn belangrijk. Kinderfietsen, poppenwagens (tja een gezin vol meiden he) en zelfs speelgoed kunnen op mijn belangstelling rekenen.

Maar het mooiste op wielen blijft toch de auto. Een motor behoort niet langer tot de mogelijkheden dus moet ik me hiertoe beperken, wat in mijn geval geen straf is.
De fascinatie voor auto's is al op jonge leeftijd begonnen. In plaats van mijn middagdutje te doen als kleine dreumes, klom ik op mijn kamertje voor het raam en ging ik auto's kijken, dat is wat me althans is verteld. Natuurlijk kwam al snel het speelgoed en ik heb zelfs een prachtige trapauto gehad in de vorm van een klassieke Citroen. Als het maar hard ging, vond ik het al snel goed. Sportauto's als Porsche en Ferrari zijn voor elk jongetje geweldig. Dat gevoel is echter nooit meer verdwenen. Ik ben een fervent volger van de Formule 1 en ook de rallysport bekijk ik graag. Daarnaast alle mogelijk vormen van racerij op televisie zie ik graag.

In de privesituatie is een merk als Porsche of Ferrari iets te hoog gegrepen. Daarnaast zou ik niet weten waar ik die 3 kinderen en de rolstoel dan zou moeten laten. Nee, daar zijn de eisen dan ook wat anders ingedeeld.
Ik ben ooit gestart met een Peugeot 205. Daarmee kon je zelf rallyrijden, als je te hard rijden over boerenweggetjes daar tenminste onder scharen mag. Ik beleef vooral veel plezier aan het rijden op zich. Ik vind het heerlijk om auto te rijden. Ik ben geen coureur, maar vind gewoon doorrijden al voldoende. Een wegpiraat ben ik evenmin en bekeuringen heb ik nauwelijks gehad, tot op heden tenminste. Na de 205 kwam een verstandige auto. In die zin dat het gezin ging groeien en ik meer kilometers ging rijden. Er werd een grote diesel aangeschaft. Dat het apparaat meer kapot was dan daadwerkelijk kilometers reed moeten we maar even buiten beschouwing laten. Daarna heb ik maar weer een auto met het hart gekocht. Een zuurstok roze (van oorsprong Ferrari rood) Volvo 850 was het gewilde object. Hierin heb ik veel prima kilometers gedraaid. Ook Marloes heeft verschillende auto's gehad inmiddels. Van oude troep tot en met het laatste Golfje. Niks mis mee, ik rijd er af en toe nog steeds in.
Alleen door de handicap zijn de eisen veranderd. Ik heb een station nodig om alles te kunnen vervoeren. Daarnaast kan ik niet langer handgeschakeld rijden en is een automaat dus nodig. Tevens zijn er in mijn huidige auto een aantal aanpassingen gedaan. Een Ford Focus, die wordt geleased door mijn werkgever.

De ellende is dat de Focus weg moet in september. Ik moet dus was anders gaan zoeken. Ik werk minder dan voorheen, dus een leasecontract is niet vanzelfsprekend meer. Mijn werkgever wil hier wel in meedenken dus afwachten wat het wordt. Ik ben zelf maar op onderzoek uitgegaan en die zoektocht wil ik je niet onthouden.

Als gehandicapte heb je recht om met grijs kenteken te rijden. Mooi, een bus voor de deur met de kosten van een gewone auto. Ik ben gestart bij Renault. Die staan bekend om hun aanpassingen voor gehandicapten. Zij kunnen heel veel aanpassingen zelf uitvoeren. Probleem in Hengelo was echter, dat zij geen idee hadden hoe en waar ik toestemming kan krijgen om grijs te gaan rijden. Wel wilde ze een tweetal offertes maken. Een busje kan natuurlijk altijd. Vervolgens hebben we in de showroom gekeken welke auto mijn rolstoel kan vervoeren, zonder het ding eerst in tweeen te moeten zagen, en leverbaar is met een automaat en andere aanpassingen. Grappig genoeg kost dit hetzelfde als een bus.

Door naar Volkswagen. Deze man wilde niet eens een offerte maken. Ik moest eerst maar vrijstelling voor de BPM en BTW vragen bij de gemeente. Dat is namelijk grijs rijden en dan worden auto's ineens een stuk betaalbaarder. Volkswagen wordt het dus uit principe al niet meer. Daarnaast vond ik op internet de startprijs voor een Volkswagen. Volgens mij is een naamsverandering van Volkswagen naar Proletenbak een goede. Natuurlijk zal de kwaliteit van Volkswagen goed zijn, maar de prijzen zijn dat dus niet.

Vervolgens Mercedes. Ook geen goedkoop merk. Ik had Jip bij me en we moesten een tijdje wachten totdat de verkoper een offerte kon maken. Jip en ik hebben ons prima vermaakt met de andere speeltjes in de winkel. Zo stonden er twee SLS AMG wagens. Een gewone en een cabrio versie. Voor wie niet weet wat voor auto ik bedoel, sorry. De rest begrijpt me prima. Ook Mercedes kon alles aanpassen naar wens en de prijzen waren erg redelijk. Ook deze auto zou redelijk binnen het budget passen. Geen moeilijke verhalen over de gemeente en aanvragen. Gewoon contact opnemen met de belastingdienst en in principe zou het zo geregeld moeten zijn. Dat zou zelfs nu al kunnen.

Ook Opel heb ik bezocht. Een Astra kan geen rolstoel dragen. Gek genoeg is deze kleiner dan de Focus en de Megane, en de rolstoel past er dus niet zonder meer in. Vervolgens werd me gevraagd wat ik van een Meriva vond? Een Meriva is toch zo'n auto waar oude vandagen in rondtuffen met een gemiddelde snelheid van 30 kilometer per dag? Ja, maar uw rolstoel past er wel in en de auto is betaalbaar. Ja, in een bakfiets ook en die is nog goedkoper. Achteraf bleek dat de genoende Meriva niet leverbaar is met automaat, dus geen optie. Het busje van Opel is gelijk aan dat van Renault. De verkoper zag echter allerlei beren op de weg. Moeilijk rijden, veel geluid, moeilijk parkeren, duur en meer bezwaren. Ik heb hem op mijn knieen gesmeekt om toch een offerte te maken ter vergelijk. Deze kwam vanmiddag per mail binnen en nu blijkt het de goedkoopste onder de busjes te zijn.

Ten slotte kwam ik bij Toyota uit. Die hebben een tijdlang een busje gehad. Niet modern, wel goedkoop en niet kapot te krijgen. Maar deze wordt niet langer voor de Europese markt gemaakt. Ik wilde al weer naar buiten rollen, toen de verkoper vroeg of ik geen Prius wilde? Een Prius? Een Prius? Nee, dan neem ik nog liever een scootmobiel waarmee ik Nederland ga doorrijden. Trouwens, daar past toch geen rolstoel in. Toch wel, ze hebben een station gemaakt. We hebben de boel bekeken en berekend. De rolstoel past erin, het is een automaat, de stoelen hoeven niet eens meer aangepast te worden. En het mooiste is dat het ding maar 14% bijtelling heeft. Daarnaast ligt de leaseprijs zelfs lager dan die van mijn huidige auto. Zou ik dan ooit serieus overwegen om in een Prius te gaan rijden?
Ja, ik overweeg serieus om in een Prius te gaan rijden. Niet omdat deze auto zo goed voor het milieu is. We weten inmiddels allemaal dat het maken en vervoer van de auto naar Nederland vervuilender is dan waarschijnlijk 10 Fords. Nee, de prijzen zijn goed en je hebt een overcomplete auto voor relatief weinig geld. Gezien mijn handicap heb ik gwoon goed vervoer nodig. Natuurlijk kan ik een oude auto kopen, maar de kosten daarvan zijn ook hoog. Daarnaast heb je met een lease auto geen omkijken naar onderhoud en dergelijke. Voor mij dus een absoluut goede keuze. Nu maar hopen dat mijn werkgever hierin mee wil gaan.

Groet
Martijn