Vakantie

Twee hele weken vrij. Dat klinkt heerlijk en in principe is het dat ook. Gelijk met de kinderen en dan lijkt het woord vakantie ineens een stuk minder van toepassing. Ik moet bekennen dat dit een van de drukste vakanties ooit is geweest.

Het begon eigenlijk al net voor de kerst. Ik ben het ziekenhuis in en uit gerold. Problemen in mijn schouder hebben me opnieuw bij de specialist gebracht. En de ellende is dat het nieuwe jaar daar ook weer mee moet starten. Half januari mag ik terug om de uitslagen te horen van de MRI. Ben benieuwd waar nu weer aan gesleuteld moet worden. Ik lijk wel een auto die Dakar probeert te rijden. Heb je een goede proef gehad, de proef daarop kan het hele ding uit elkaar om opnieuw opgebouwd te worden. Om de vergelijking door te trekken, ik sta vaker in het bivak dan daadwerkelijk op het parcours.
Dat gaat nog verder, want vlak voor de kerst mocht ik ook weer naar het UWV. Opnieuw gekeurd door een arts. Vergelijk dat dan maar met de keuring die de Dakar auto's ieder jaar tussen de proeven door krijgen. En je raad het al, afgekeurd. Die wedstrijd zal ik niet meer winnen. Sterker nog, komende week mag ik terug naar het UWV om te kijken in hoeverre de boel afgekeurd gaat worden.

En daar begon dus ook mijn vakantie mee. Je hoort mensen vaak zeggen dat de feestdagen in december moeilijk zijn. Oud zeer komt boven en het is een tijd om een en ander te overdenken. Helaas had ik daar dit jaar ook last van. Ik ben iemand die behoorlijk positief in het leven staat, maar af en toe kan somberheid toch naar boven komen. Gelukkig heb ik veel steun van mijn gezin en familie.

Ik heb gemerkt dat het makkelijker is om anderen te steunen dan met je eigen ellende bezig te zijn. En dat heb ik deze vakantie dan ook gedaan. Mijn zusje is zojuist gescheiden. De hele ellende van haar en haar ex-man heeft de gemoederen een tijd lang bezig gehouden. Ik heb in hun relatie al eerder bemiddeld, maar zonder succes. Al de jaren dat zij een relatie hebben gehad heb ik mezelf moeten inhouden. Alles werd namelijk afgereageerd op mijn zusje.
In een relatie heb je twee mensen nodig en wanneer het mis loopt heb je ook twee schuldigen. De grap is dat mijn zus dit prima begrijpt en erg eerlijk is over haar rol in het geheel. Zij is geen makkelijke vrouw en weet dat zelf ook. Zij is echter wel degene geweest die tijdenlang geprobeerd heeft om het een en ander te veranderen. Tot en met professionele hulp aan toe. Ik heb hen hierin geprobeerd te ondersteunen, maar met mijn toenmalige zwager was helaas niet te praten. De druppel die de emmer bij mij deed overlopen was kwam eind augustus. Hij heeft mijn zusje toe zodanig bedreigd en vervolgens langs de kant van de snelweg uit de auto gezet. Ik ben haar gaan halen en halverwege belde hij om mij te vertellen wat ik doen moest. Ik heb de keuze bij haar gelaten en ongeveer een week later heeft mijn zusje besloten een einde aan het huwelijk te maken.
En toen is de ellende pas goed begonnen. Voor niemand is een scheiding leuk. Helemaal niet wanneer er kinderen in het spel zijn. Dit is niet de plek om alle pesterijen en bedreigingen op te schrijven. Een narcistische persoonlijkheidsstoornis is echter een te lichte manier om mijn ex-zwager te omschrijven. Zelf denkt hij helaas hoogbegaafd te zijn, alhoewel ook dat nooit daadwerkelijk is gediagnosticeerd.

Om terug te komen op de vakantie. Als gezin hebben wij in ieder geval de kerstgedachte geleefd. Mijn zusje is de eerste kerstdag bij ons geweest en heeft daar, ondanks haar verdriet, een fijne dag gehad. De dagen daarvoor heb ik haar ook telkens gezien en gesproken, net als de dagen daarna. Het hoogtepunt van de vakantie kwam echter gisteren pas. Zij heeft een nieuwe start kunnen maken met haar kinderen in een nieuwe woning. Een woning waarin mijn vader en ik gisteren vreselijk hard gewerkt hebben zodat de kinderen er 's nachts zouden kunnen slapen. Het verbaasd me enigzins dat ik mijn armen nog kan bewegen om dit te typen, maar we hebben het gered. Alles staat er, er zit nieuw behang op de muren, er is geschilderd en de spullen staan, liggen en hangen waar ze moeten. Als er 1 is die deze nieuwe start verdiend is zij het wel. Een tijd lang hebben we gezwegen, om meer ellende te voorkomen. En wanneer ik daadwerkelijk weer kan bewegen, zal ik de relatie met mijn zusje verder aanhalen. Een bezoek wordt weer iets om naar uit te kijken en niet om te ontlopen. Wat dat betreft is het jaar nu echt begonnen.

Groet
Martijn