Dankwoord

Ja, beginnen met een dankwoord. Lijkt misschien een beetje vreemd, maar in dit geval wel noodzakelijk. Marloes (mijn vrouw ;-)) en ik zijn al tijden lang aan het praten over het schrijven van stukjes. Het opzetten van een blog is iets waar al eerder over werd gesproken. Marloes gaf aan, laat ik er eens een ontwerpen. Zo gezegd zo gedaan. Marloes heeft Blogger opnieuw ingericht en geheel 2012 verantwoord gemaakt. Een mooie achtergrond en duidelijke indeling, die aangeven waar mijn blog uit is ontstaan. Dus Marloes, Bedankt!!
De komende tijd wil ik mensen deelgenoot maken van mijn reis op wielen. En nee, ik ga niet langdurig op vakantie, maar ik wil (waarschijnlijk met mijn bekende sarcasme) mensen vertellen hoe de wereld eruit ziet, wanneer je in een rolstoel zit. Dit start dus met een lager zicht. Je moet altijd omhoog kijken wanneer je in deze "grote mensen" wereld iets wilt zien of doen. Voor mijzelf zal dit therapeutisch moeten werken, hopelijk voor de lezer niet. Ik zou graag zien dat die met plezier mijn stukjes lezen en misschien een klein beetje begrijpen waar je tegen aan rolt als rolstoeler. Geen belerend verhaal, maar gewoon het delen van ervaringen op een leuke manier.

Groet
Martijn