Zit ik vanmorgen bij de tandarts peentjes te zweten totdat ik aan de beurt ben, zie ik het volgende. Er ligt een blad op tafel in de wachtkamer. De LAF (een jubileum uitgave maar dat terzijde). De Life After Footbal is een blad voor voetballiefhebbers over oudvoetballers. Veel reclames van Porsche en dure kleding en horloges. Daarnaast natuurlijk de onbetaalbare gadgets en niet te vergeten de interviews met oud voetballers. De grap is dat deze helden allemaal een mooie bestemming hebben gevonden na het voetbal. Voor deze mensen is dit realiteit. En toch..... en toch.... zouden ze een reportage over mij moeten maken.
Martijnopwielen after footbal. Footbal, of gewoon voetbal is namelijk de reden dat ik mezelf op wielen door het leven rol. Kijk ik naar buiten, dan zie ik geen Porsche, maar een doorsnee Ford Focus. Zelfs in een laffe doorsnee blauwe kleur. Om mijn pols geen Rolex of ander duur klokje. Nee, ik bekijk de tijd om mijn Iphone. Ja een Iphone, maar geen 4S, maar een "oude" 4. Maat en merkkleding is aan mij niet besteed en ook gadgets zijn onbereikbaar geworden voor een vader van 3. Ja 3 dames wel te verstaan. Dames die nu benul van mode beginnen te krijgen en met de eerste kindergadgets aan komen zetten. Prachtig hoor, maar Life After Footbal is voor niet profs volgens mij toch wat anders dan wat de mannen van LAF laten zien. Helemaal als de gewone man er nog een handicap aan overhoudt ook. Maar...
Het blad was prachtig vormgegeven. De interviews waren interessant en voetbal blijft toch een van de mooiste spelletjes ooit, waar zelfs ik bij tijd en wijle nog veel plezier aan beleef.
Groet
Martijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten